een vluggertje..
Door: sjef
Blijf op de hoogte en volg Rodrigo
29 April 2016 | Spanje, Molina de Aragón
Da’s andere koek… om 14.00 al op de plaats van bestemming.. het KSMI had het weer mis, de eerste bui viel niet om 15.00 uur maar al om 13.45 enkele kilometros voor de plaats van bestemming van vandaag, zo’n 66 km oppe teller. Zonder die bui had Gerard zijn niet in productie genomen Icepeak regenjas niet uit zijn verpakking kunnen halen en niet kunnen vertonen aan de jaloerse blikken van de medefietsers… dan ziet ie er inderdaad enkele knaken meer waard uit!! De cassière in het tankstation waar we even schuilden weet het nu ook, die hoeft niet op zoek naar zo’n jasje voor haar vriend evenals andere aanwezigen in de koffie afdeling van dat tankstationnetje.. Toen de bui over was, reden we weer verder, het regende niet meer… we weten dus nog niet of die Icepeak jas waterdicht is…
Om even voor 14.00 uur dus bij het door mij, naar mijn mening, voor vandaag gereserveerde hotel San Francisco aan de plaza San Francisco.. was dit ding wel open??? Even gebeld en terwijl ik daar stond te bellen, dacht ik, waar ken ik dat kerkje met diejen figuur (Giraldo) toch van en langzamerhand kwam ik erachter dat Gerard en ik tijdens onze eerste ‘Ruta del Cid’ ook hier gelogeerd hadden.. De man die de telefoon opnam met : ‘digame’... wist me meteen duidelijk te maken dat de ingang van het hotel niet beneden maar aan de zijkant enkele trappen op was… idem als toen.. ook de plek waar de fietsen mochten staan, idem als toen… Blijkbaar ergens opgeslagen in een laadje waar ik de sleutel niet meer van dacht te hebben, nu ging dat laadje spontaan open en wist ik het weer.. Over sleutels gesproken… gisteren hebben we de sleutel van ‘La morada de Cid’, in Vivar del Cid, onze startplaats, die Averell nog in zijn broekzak had zitten, via de hoteleigenaar van ‘Bavieca’ in het schitterende Medinaceli terug laten sturen… Gistermorgen kwamen El Ben en Averell erachter dat ze de sleutels van het hotel in San Esteban de Gormaz ook nog in hun bezit hadden… nu waren dat gelukkig maar van die kaartjes die volgens onzen Gerard maar unne Euro het stuk kosten en iedere dag weer anders geprogrammeerd worden… dus dat was genne postzegel waard… Heren dus de sleutels terug geven aan de receptie in het vervolg !!!… Vanmorgen dus ontbijt om 8.00 uur, dat zat bij de prijs in… Trouwens dat je in deze schitterende locatie kunt overnachten mét voor 4 man diner, inclusief drank -vooraf, -tijdens en -erna, en dan ook nog een ontbijt voor slechts 221 Euro !! daar snapte onzen penningmeester ook niet veel van.. Het inleveren van de sleutels gedachtig, dacht ik: “die neem ik mee naar beneden samen met de tassen en lever die alvast in…” Beneden aangekomen, om 7.45 horas, niemand aanwezig en ik zet de tassen neer en loop naar buiten om nog even van het ochtendzonnetje te genieten… Even later verscheen een werkneemster die voor het ontbijt ging zorgen.. El Ben kwam even later ook beneden en legde de sleutel van hun kamer op de balie.. Sh… dacht ik waar heb ik nou mijnen sleutel gelaten?? nergens meer te vinden en ik wist zeker dat ik hem gepakt had en mee naar beneden genomen had… Nergens meer te vinden, niet te geleuven… M’n stuurtasje wel 3x helemaal leeg gehaald en weer gevuld, buiten gekeken waar ik had rondgelopen en nog een keer naar boven naar de kamer… Toen maar aan het ontbijt begonnen, nog aan Gerard gevraagd of hij ná zijn dagelijkse gang naar het kleine kamertje nog de kamer-inspectie had uitgevoerd, hetgeen zo bleek te zijn… maar ook hij had geen sleutel gevonden.. Maar hij ging toch nog een keer naar boven om nog een keer te kijken, hiermee aangevend dat zijn eerste zogenaamde ‘kamerinspectie’ dus ook niet helemaal zorgvuldig uitgevoerd was… anders ga je niet nog een keer kijken…. Neen, nergens te vinden de sleutel van onze ‘roze’ kamer, want de kamers in Bavieca hebben geen nummers, zij hebben kleuren en Gerard vond rose mooi!!. Toen onzen penningmeester ging betalen, excuseerde ik me bij de medewerkster aan de balie voor het kwijt raken van de sleutel, zij deed er niet moeilijk over… en we vertrokken. Averell, weer als laatste met zijn bagage en terwijl hij langs de voordeur loopt, zegt d’n dieje: “haej hie, sind dat neet de sleutels van uch rose kamer, hie in ut sleutelgaaat aan de baennekantj van de boetendeur?”.................... (geen commentaar!!!!) ………………….. daar zaten ze dus in want ik had die deur opengemaakt om even naar buiten te gaan… Eind goed, al goed… de etappe kon beginnen…
Vertrek Medinaceli: 8.50 horas met een fikse afdaling van dik 3,5 kilometros, blij dat we onze lange broek en winterhandschoenen aanhadden!! daarna over de autobaan Madrid - Barcelona.. oh nee Barcelona - Madrid en daar begon ons opwarmertje… een klim van wel zo’n dikke 6 km, met een continu stijgingspercentage van 6-7%, we waren echt heet boven dat moet je geloven… daarna over een glooiend landschap ‘a la Limburg’ naar Layna.. 20 km oppe teller.. even een pitstop bij kilometer paal 23,6, bij het binnen komen in de provincie Guadalajara en toen richting Maranchon 35 km tijd voor een korte pauze koffie/cola en een versnapering… halverwege dus… We zitten nu in het gebied van Castilla- la Mancha, de regio van een andere held Don Quichote.. Het meeste klimwerk zat er nu op, nog een klein stukje klimmen en dan een heeeeeeeeel lange afdaling van zo’n 19 km naar Molina de Aragon langs de N211 en dus de aankomst, via de regen- stop bij dat tankstation, bij het Hotel San Francisco op de plaze San Francisco…
Gerard zit opgesloten op onze kamer (sleutel heeft El Ben, anders verlies ik hem weer) moet 2 uur zaken doen achter zijn computer.. om 16.30 na de siesta, waar El Ben en Averell nu mee bezig zijn, gaan we het plaatsje bekijken en misschien nog wel even het kasteel in… waarvan dan weer later verslag…
de groetjes!
El jefe, alias Joe.
ps.: y ma Dalton: “Averell se comporta todavía aseado”
-
29 April 2016 - 16:19
Ma Dalton:
Hé eljefe/joe, qué esperabas otra cosa? Bueno chicos de la Boesten toch?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley