Falende Mio Mio...
Door: sjef
Blijf op de hoogte en volg Rodrigo
04 Mei 2016 | Spanje, Valencia
Gearriveerd, einddoel bereikt.. eind van de ‘ruta del cid’, vanaf Burgos heeft Pim/Averell een kleine 800 kilometros op zijn nieuwe in Burgos gekochte snelheidsmeter staan.. Tot vandaag zonder ook maar 1x af te stappen… tot vandaag dus… Vertrokken na een goed ontbijt in hotel Victoria… met de nodige koffie erbij.. want dat was wel nodig na het geweldige diner en heerlijke drank die we gisteren daar nuttigden.. Het eten was voortreffelijk evenals het bier en de witte wijn, na die 117 km. voor ons en 114 voor Gerard… De rekening was er het bewijs van.. Blijkbaar was de baas ook tevreden, we kregen als geschenk gisteravond nog 4 Tshirtjes van de firma Amstel cadeau.. Vertrokken even voor 9.00 voor de laatste 70 kilometer. De Via Verde was zo gevonden… en daar gingen we.. achter de leider aan.. voornamelijk bergafwaarts. De kwaliteit van het wegdek werd naarmate het einde naderde steeds minder, gelukkig dat het droog was… Josine en ik moesten vorig jaar de diepe plassen ontwijkend, al slingerend omhoog, nu dus door menig droog kuiltje omlaag richting Valencia… steeds meer sinaasappelboompjes links en rechts van ons… sommige nog vol met de niet geplukte oogst van vorig jaar.. Tot het eindpunt van de ‘ojos negros’, daar ff van de fiets af en enkele sinaasappels, door de stroper in ons gezelschap geplukt, genuttigd. Hoe nu verder… over de weg de N234. Aangezien we een dikke 20 kilometers erop hadden zitten, begon El Ben weer zin in koffie te krijgen en in het 2de dorpje zochten we een bar op waar we een en ander nuttigden.. de nodige lekkere tappa’s en bocadillos vlogen er weer in.. samen met de nodige colaatjes en koffie…. Ook de bidons weer gevuld.. en dat alles voor 35 Euro.. en weer verder… Op een gegeven moment geeft mijn Mio aan dat we bij een rotonde rechtsaf moesten, het dorp in.... en dat deden we dus… bergop, bergop en nog eens bergop… nog steeds gaf diejen Mio aan dat we door moesten gaan… Op een gegeven moment achter een kloosterkerk om langs de muren nog verder omhoog 14% omhoog, het wegdek veranderde van asfalt in stenen, grind, kleine en grotere stenen… en nog steeds bergop… De stemming achter in het peloton werd er niet beter op, mijn secundant Gerardo kwam dat even voor melden… even wat gas teruggenomen… nog steeds gaf de Mio rechtdoor aan…. Op een gegeven moment was de weg echt zo steil en niet meer te fietsen dat we van de fiets af moesten en dus lopend naar boven gingen.. Steeds hoger en hoger… achterin het peloton werd mijn Mio vervloekt… als we weer op een geasfalteerd wegdek kwamen, werd dat ding niet meer gevolgd en alleen de weg richting Valencia … !! Ik durfde niets meer te zeggen en.. wie zwijgt stemt toe… eerst maar eens een beter wegdek opzoeken…. Na weer een stuk omhoog geklauterd te zijn, nog geen asfalt e ontdekken!! El Ben draait zich om en zegt: “daar ginds, achter ons ligt de zee, ik zie de haven van Valencia… we gaan de verkeerde kant op”... Ik kijk op mijn Mio en die geeft nu opeens aan dat we terug moeten… wat een desillusie, weer terug langs diezelfde weg… Gerard schoot weer een zonnetje op zijn TomTom Europe en jawel hoor.. terug … Terwijl we daar stonden, overleg hoe verder… komt er wandelaar naar boven die we de weg ook nog vroegen… hij gaf hetzelfde advies… terug dus… Verder vroeg hij ons uit te zien naar zijn portemonnee die hij vanmorgen al joggend over dit pad verloren had… zo zie je maar weer… iedereen op deze plek in de mineur stemming… Weg hier…. stilzwijgend dus omgedraaid en met ware doodsverachting weer omlaag. Fietsend, stuiterend, rammelend, slippend omlaag. Door al dat geschok vloog mijn tas achter er een keer af.. Halverwege de afdaling geeft mijn Mio opeens rechtsaf aan… Gerard schiet weer een zonnetje en dit maal waren beide hulpmiddelen eensgezind… rechtsaf dus… en binnen 1 km. hadden we asfalt onder onze wielen… Terugkijkend dus enkele kilometers extra afgelegd waarvan een groot deel lopend… Blijkbaar pakt die Mio dus ook mountainbike-routes in zijn schema op… maar aan de andere kant ook wel weer genoten van de inspanning… heeeeeerlijk… Averell en Jack zijn andere mening toe gedaan… Die volgden diejen Mio niet meer… De fotoos van dat geploeter zijn er niet minder om… bekijk ze maar eens, het was echt afzien… en dat terwijl ik vanmorgen gezegd had dat vanaf Altura alles bergafwaarts zou verlopen.. De tocht verder ging onder begeleiding van Gerards TomTom… soms met steile afdalingen.. op een gegeven moment ging Averell er onder uit.. zijn voorwiel slipte weg in een waterstroompje op het wegdek en daar lag ie.. Schade viel mee wat schaafwonden op zijn knie en elleboog en verder, zo bleek onder weg, een gekneusde pols rechts en duim links.. waardoor schakelen en remmen wat moeilijker was.. Na de afdaling stond op een gegeven moment Valencia aangeven en was de weg voorzien was van een mooi fietspad. In een rustig tempo verder.. Op 10 km van het eindpunt nog wat frisdrank tot ons genomen en Gerard weer zijn Cerveza… Bij binnenkomst van Valencia het adres van het appartement in mijn Mio gevoerd en al zigzaggend door Valencia, langs de poort voor een foto, uiteindelijk de Carrer de Misser Masco 21 bereikt. De verhuurder gebeld die binnen ‘n ½ uurtje ter plaatse was en me het appartement liet zien.. in de tussentijd de 2 welverdiende biertjes genuttigd.. Probleem was alleen dat die fietsen niet in het appartement geplaatst konden worden… da mog nie !! Om ze ‘s nachts buiten te laten staan, was ook een groot risico vlgs. die verhuurder.. In ieder geval de zadels ervan af, evt. een wiel en dan vastleggen aan een paal met z’n 4-en … wat een werk… wat te doen… El Ben heeft weer de oplossing!!!… hij loopt naar een wat oudere man die net de tafeltjes en luiffels naar binnen aan ‘t dragen is en vraagt hem of de fietsen en ‘s nachts niet bij kunnen, de man ging meteen akkoord, da’s dan ook weer geregeld… El Ben spreekt alle talen in woord en gebaar….
Eind goed, al goed… het zit erop… Iedereen tevreden… Echtgenoten van onze aankomst op de hoogte gebracht.. ze waren net aan het inchecken, hun vlucht naar Valencia vertrekt om 17.30…
-
04 Mei 2016 - 19:47
Toot:
Gefeliciteerd .KRASSE KNARREN!!!!!!!
Petje af.
Gelukkig is ook mijn lijfarts weer heelhuids aan gekomen,wat zou ik zonder hem moeten?
Tot ziens. Nog veel plezier met jullie vriendinnen voor het leven.k, -
04 Mei 2016 - 22:02
Lieke :
Zoooooo,... Ik heb me weer even ingelezen! Ik liep drie dagen achter.
Maar jullie genieten weer volop! Een mooie reis en mooie foto's.
Have fun..... Groetjes uit KUUK
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley