Valencia, genietend.. - Reisverslag uit Valencia, Spanje van Rodrigo Diaz de Vivar - WaarBenJij.nu Valencia, genietend.. - Reisverslag uit Valencia, Spanje van Rodrigo Diaz de Vivar - WaarBenJij.nu

Valencia, genietend..

Door: sjef

Blijf op de hoogte en volg Rodrigo

07 Mei 2016 | Spanje, Valencia

Valencia, el sabado, el siete de mayo, a las ocho y media

Nog alles stil in ons appartement in de Carrer Micer Mascó numero 21 en en cuarto piso.. Net gedouched, gewassen en geschoren even een update van ons verblijf in Valencia. We waren woensdag eerder dan onze vrouwen met aanhang hier gearriveerd en stonden dus ook gewassen en geschoren klaar voor de ontvangst van Josine, Wilma met haar 2 dochters Olga en Esther en dan nog niet te vergeten Daan, alias ‘Takkie’, de zoon van El Ben. Voor de intimi onder ons Lina de vrouw van El Ben, kon niet mee.. Zij was op weg naar haar moeder in Indonesië die het op dit moment niet zo goed maakte… Jammer maar het is niet anders… En madre Troedy kreeg pas vrijdag om 17.00 vrij van haar baas. Tegen een uur of diez y media waren ze er.. De voetbalwedstrijd van El Real Madrid Manchester city was nog bezig.. De nodige tappa’s en witte wijn werden genuttigd.. en in de kleine uurtjes zochten we de echtelijke stonde op de vierde verdieping oppe..; met uitzondering van het trio, Olga/Esther en Takkie, die gingen nog even de stad in… Ik heb ze om half vijf ‘s morgens niet horen binnenkomen, volgens anderen waren ze in goede stemming bij terugkomst…, onze Puck, Muck en Moortje..
Donderdag, de eerste echte rustdag wat te doen? Gerard ‘moest’ nog achterstallig werk inhalen, internet in het appartement deed het voortreffelijk, en het jonge trio lag nog op een oor… Een desayuno/ontbijtje buiten op de stoep voor het appartement bij de buren genuttigd… Aan het eind van de straat kun je de rode buizen zien van het Mestalla stadion zien, het voetbalstadion van Valencia.. Daarna op zoek naar een fietsverhuurbedrijf om 2 fietsen erbij te huren voor Wilma en Josine.. en de Turia in... Het is iedere keer weer een aparte sensatie om daar in die Turia te fietsen. In 1957 drooggelegd na de zoveelste catastrofale overstroming met de nodige doden en werd de rivier dus gekanaliseerd en omgelegd buiten de stad om… sindsdien geen problemen meer met die rivier.. Nu fiets je dus door de bedding van de rivier, onder mooie oude en nieuwere bruggen door, langs sportvelden, overal trimmende, rennende, dikke en dunne, puffende, zwetende mannen en vrouwen, een en al activiteit… Om daar dan rustig, op je gemakje tussen door te fietsen, is wel een aparte gewaarwording, geen hellingen, vlak.. die schitterende bouwwerken van ‘Palau de les Arts, L’hemisferic museu de les Ciences en L’Oceanografic’ passerend, langs de haven en dan uiteindelijk het strand.. ff zitten en genieten van een van de vele tapaatjes.. onder het genot van etc.etc… en nog redelijk mooi weer… de KSMI werkt hier ook niet optimaal.. weersvoorspellingen veranderen met de dag, gelukkig in ons voordeel.. In de loop van de middag voegden de 3 jongelingen, P./M./M. zich ook bij het gezelschap.. hadden een leuke nacht gehad en Gerard was klaar met zijn werk.. zo te horen zijn en zijn a.s. verblijf van zijn eega ‘gezekerd’..
Wat verder nog te doen… El Ben was voornemens vrijdag middag tegen een 16.00 horas naar zijn zus te vertrekken in Murcia. Een zus,Yvonneke, die lang geleden een of andere Engelsman aan de haak had geslagen, ene zekere little John. Nu hij toch in de buurt was, even op bezoek aldaar; vrijdag met de trein vanuit Valencia richting Murcia en dan zondag weer terug naar ons. Dus even kijken vanwaaruit El Ben moest vertrekken en of hij de kaartjes, ida y vuelta, al kon nemen. Al fietsend vanaf het strand richting het station El Norte.. een mooi oud station en daar de tickets alvast geregeld.. daarna de oude stad in gefietst en de fietsen aan elkaar gebonden voor een historisch monument aan elkaar vastgeketend wat eigenlijk niet mocht maar omdat we gingen eten in Colmado Lalola werd dat oogluikend toegestaan (Gerard’s oogje nog net zichtbaar op tripadviser!!) De nodige tapa’s passeerden de revue vergezeld van de nodige Valenciaanse witte wijn… De avond was zo om… Puck, Muck en Moortje waren ook geveld en volgden ons, seniores, naar ons appartement.

Vrijdag… nu gelunched bij de andere buren een warme bakker… uitgebreider met meer ‘lekkere dingen’... veel caloriën erin, weinig eruit… Wat te doen vandaag… ??? rondje natuurgebeid Albufera… ooit met Piet en Ria op het heetst van de dag gedaan en toen te ‘laat’ voor een echte paëlla… Nu dus op tijd vertrokken met z’n allen… langs de haven en het strand zuidwaarts… heerlijk weertje… zonnebrand noodzakelijk en in El Saler de ‘echte’ Valenciaanse ‘paëlla’ genuttigd.. HEEEEERLLLLIJJK… Omdat het hele rondje rondom het meer wel enkele uren in beslag zou nemen toch besloten om om te keren en niet de hele ronde (een km. of 60) te doen.. Terug naar het strand en daar nog even genoten in een bar aan het strand.. De dochters troffen daar nog een vriend van hun vader aan en ik nog een echtpaar uut Mill dat met hun kinderen hun 35 huwelijksfeest daar vierden, ex-patiënten uit de Lijsterstraat… de wereld is toch niet zo groot… Daarna weer richting appartement, nog wat gedronken in de OC bar beneden en daarna tegen een uur of 22.00 gegeten in de tapa bar aan de overkant… HEEEERLLLLIJKKKK..

Zaterdag… ontbijtje gepland in de Marcado Central… en dus op weg daarheen… druk, gezellig, ontzettend veel Nederlanders en Belgen in Valencia… even daar weer rondgelopen, het water loopt uit je mond als je al dat lekkers daar ziet en die heerlijke vislucht ruikt, de ‘jamons’ daar ziet hangen… Daarna met Gerard en Troedy de Turia in, landinwaarts tot ongeveer het eind en weer terug en bij ‘onze’ brug, de ‘halve’, bij de Puente de la Exposicion een terrasje gepakt in de Turia… HEEEERRRRLLLLLIJKKKK.. Even nagevraagd waar Takkie met zijn volgsters was… gebeld en vernomen dat hij met hen, Pim/Wilma in de oude stad rondliep en hen uitgenodigd om even een potje ‘31-en’ te doen.. Zij hapten en even later zaten we met z’n allen (zonder El Ben) te 31-en in de Turia…; omdat El Ben er dits keer niet bij was, werd er ook niet gepast bij 20.. Jammer voor Takkie, hij moest ons verlaten voor het einde van het spel, een spel dat, geloof het of niet, gewonnen werd door de altijd al stiekum gokverslaafde Gerard Goyer…

Vanavond uit eten in een restaurant La Pepica aan het strand.. gespecialiseerd in Paëlla en visgerechten, in het haven/strand gebied van Valencia.. Vamos a ver si vamos a disfrutar de ella..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Spanje, Valencia

'La ruta del Cid' por los Daltones..

hallo volgers...
Na dus de diverse reizen met mi esposa Josephine op de tandems (eerst zonder en de laatste 2 jaar met accu) nu dus een nieuwe barre tocht, ditmaal niet met haar maar met 3 maatjes op mijn oude getrouwe ijzeren ros waarmee ik het verre verleden al een keer naar SdC fietste, mijn koga miyata world traveller ..
Welke barre tocht? De 'La ruta del Cid', een fietstocht via dezelfde weg die El Cid in de tweede helft van de 11-de eeuw met zijn companen aflegde, een soort veldtocht dus... Hier even een stukje uit zijn dagboek van destijds:
- Na mijn overwinning op de Almoraviden, begon ik (El Cid) een lange, complexe politieke campagne om controle over het rijke Moorse koninkrijk Valencia te verwerven. Ik wist de heerser van Valencia, Al-Qadir, onder mijn invloed te brengen. In 1092 brak in oktober te Valencia een opstand uit die tot de dood van Al-Qadir leidde. De opstand was georganiseerd door de Almoraviden en Ibn Jahhaf, de opperrechter van de stad, die zo Valencia onder hun controle wisten te brengen.
In november 1092 begon ik met mijn troepen als reactie hierop aan de belegering van Valencia. In 1094 veroverde ik de stad en omgeving en bood het veroverde gebied aan Alfonso, mijn Koning aan. Nu werd ik vorst van Valencia en regeerde in naam van koning Alfonso, maar in feite stichtte ik een onafhankelijke staat. Ik regeerde daar tot mijn dood op 10 juli van 1099. Mijn zeer bedroefde vrouw, nu dus weduwe, mijn lieve Jimena, zette mijn bewind voort, maar in 1102 moest zij Valencia aan de Almoraviden overgeven. Ze liet mijn lichaam begraven in het klooster van San Pedro de Cardeña, naast mijn trouwe viervoeter, mijn paard Bavieca die daar nog steeds begraven ligt... Ik werd later overgebracht naar de kathedraal van Burgos, waar ik nu, naast mijn geliefde Jimena nog altijd, voor eeuwig, rust in de kathedraal van Burgos.
Tot zover zijn lezing....
Hoe het verder met hem, El Cid, ging?
Hij ,'El Cid' , werd al snel de nationale held van Spanje. Koning Filips II van Spanje deed in de zestiende eeuw pogingen om hem heilig te verklaren. De paus wilde daar niet op ingaan, onder meer vanwege zijn soms brutaal gedrag en zijn opportunistische houding tegenover de moslims. Tja, het was inderdaad geen heilige en 'heulde' met niet gelovigen, ketters dus........

Nu dus 'onze' veldtocht van Vivar del Cid (geboorteplaats van El Cid) naar Valencia... een kleine 1000 km (inclusief verkeerd rijden...)
Met wie??? Met ons vieren en, omdat we met zijn vieren zijn, hebben we ons zelf 'Los Daltones' genoemd (Joe, de oudste, Jack, William en de jongste Averell).

Op mijn verzoek geven ze korte beschrijving van zichzelf:

- Ik ben "El Ben Stik', ben getrouwd en heb 2 kinderen en ben internationaal chauffeur . Heb het landschap al veertig jaar voorbij zien flitsen . Nu ga ik het met de fiets eens rustig bekijken!! Groetjes Jack.

- Dag fietsvrienden,
Na een virus en jichtaanval weer begonnen met fietsen....conditie 0, pudding in de benen.....maar ut begin is d'r.....
Om me even voor te stellen:
Ik ben de jongste en de zwaarste van de vier...fiets met verlichting ook overdag...ben gemaakt van ut laatste zaad van mijn vader.....dus kwalitatief minder sterk.... maar met een sterke psychische wilskracht...dus ..... "wir schaffen das!" . Vraag alleen niet hoe maar ik ben ervan overtuigd dat mijn 2 oudste ervaren fietsmaatjes mij erdoorheen slepen en heb in Ben/Jack een echte positivo naast me.... I am a poor lonesome cowboy.....
Geboren en getogen in Geleen waar het Limburgse heuvelland begint....getrouwd met een meisje uit Houthem St Gerlach én vader van 2 prachtige dochters.....
Adios

- omdat Gerardo/William altijd te laat is zal ik me zelf als oudste van het stelletje maar niet als laatste even voorstellen... Sjef/Joe dus...: gepensioneerd sinds 2 jaar, vermaak me best op dit moment, wel weer toe aan een fietstochtje.. dezelfde tocht die ik al eerder met padre Gerardo maakte in 2009. Maar omdat El Ben Stik, de schone-vader van mijn zoon Joep, de vader van mijn schone-dochter Joni, me al jaren blijft vragen om een keer een fietstochtje met hem te maken en hij daar zelfs een nieuwe fiets voor aanschafte, boekte ik alvast de reis voor hem erheen... en vroeg ter ondersteuning nog 2 anderen mee.. William en Averell dus, waarbij Averell echt mijn jongste broertje is (ik heb er nog 1, die zit ertussen). William/Gerard een ware fietsmaat van me.. met hem nooit enig conflict onderweg gekend, we vullen elkaar wel aan onderweg, hij doet altijd de kamerinspectie als we vertrekken, hij vindt altijd wel iets, we laten nooit iets liggen.. enige nadeel zijn ochtendsessie op het toilet... vertrekken daarom altijd m.i. iets te laat... maar tja, daarna kan ik geen kamerinspectie meer doen, die doet hij dus altijd...

- eindelijk reactie van d'n dieje uut Uden, padre Gerardo, nu dus William hier zijn eigen lofzang:

Aangenaam William Dalton, alias Père Geraard, Padre Gerardo en in de wandelgangen Gerard Goijer.
Ik mag graag wat bewegen in mijn vrije tijd en fietsen is ook een van mijn hobby's.
Op zondag ben ik een van de mountainbike-vriendjes van Sjef/Joe en samen met hem heb ik al een paar tochten gefietst.
Nu met vier ECHTE mannen! Van Burgos naar Valencia. Ik zie ernaar uit.
Hopelijk deze keer met iets hogere temperaturen dan de eerste keer.
Ik heb het volste vertrouwen in de inzet van de twee nieuwe groepsleden.
Daarbij denk ik dat ik nog flink moet gaan trainen om hen bij te houden.
Troost van een dergelijke tocht is dat je die samen begint en eindigt!
Was getekend
William.
Met vriendelijke groet,
Gerard Goijer

Recente Reisverslagen:

24 Mei 2016

weer in Langenboom..

08 Mei 2016

P.S.V. kampioen.... Atletico Madrid niet..

08 Mei 2016

El dia de la madre

07 Mei 2016

Puck, Muck en Moortje

07 Mei 2016

Valencia, genietend..
Rodrigo

Geboren: in 1043 in Vivar del Cid, 9 km ten noorden van Burgos. Op 17 jarige leeftijd tot ridder geslagen. Hij groeit op aan het hof van koning Don Ferrando, de eerste koning van Castilië en Leon.. Na diens dood wordt het Koninkrijk in 2-en gedeeld... Kroonprins Don Sancho II -> koning van Castilië, zijn jongere broer Don Alfonso VI krijgt de koningskroon van León. El Cid wordt vaandeldrager bij Koning Sancho II... Relatie tussen beide koningen/broers wordt slechter en slechter... Don Alfonso wordt door Sancho verslagen in een veldslag, Don Alfonso vlucht en sluit een verbond met de Moorse emir van Toledo.. 1072 wordt Sancho vermoord en wordt Don Alfonso weer koning... zeer tegen de wil van de ridders die eerder Sancho dienden... ook El Cid zweert geen trouw aan Don Alfonso, Don Alfonso doet alles om El Cid aan zijn zijde te krijgen, geeft hem Jimena (nicht van Don Alfonso) als vrouw met wie El Cid 1 zoon en 2 dochters krijgt... In 1082 na een strafexpeditie tegen de emir van Toledo (vriendje van Don Alfonso) wordt El Cid uit het koninkrijk verbannen en moet in armoede leven... Vrouw en kinderen trekken in het klooster van San Pedro de Cardena.. In 1085 smeekt Don Alfonso hem om terug te keren om voor hem ten strijde te trekken... Laatste veldtocht is zijn tocht naar Valencia.. verovert deze stad op de Moren in 1094... en heerst over Valencia (in deze tijd 'Valencia del Cid' genoemd). Op 29 mei 1099 sterft hij daar tijdens een belegering van de stad door de Moren. Op de 4-de dag van de belegering doen de ridders van El Cid een uitval, met hem erbij, rechtop zijn paard Bavieca zittend, zijn zwaard Tizona in zijn hand, een hemelse verschijning en de Moren slaan op de vlucht... El Cid wordt zo, rechtop zittend op Bavieco in een ware triomphtocht naar zijn laatste rustplaats, het klooster van San Pedro in Cardena gebracht.. daar wordt hij naast zijn paard Bavieca begraven... Later wordt hij overgebracht naar de Kathedraal van Burgos waar hij naast zijn vrouw in een eregraf nog steeds ligt.

Actief sinds 20 Maart 2016
Verslag gelezen: 160
Totaal aantal bezoekers 6811

Voorgaande reizen:

24 April 2016 - 09 Mei 2016

'La ruta del Cid' por los Daltones..

Landen bezocht: