Puck, Muck en Moortje
Door: Puck
Blijf op de hoogte en volg Rodrigo
07 Mei 2016 | Spanje, Valencia
Verslag gastredacteuren
Olga Boesten Add contact Vandaag 14:44
Hola a todos!
Hier, een verslag vanuit Valencia van onze 3 gastredacteuren
Daar zitten we dan, kou-tot lauwe pizza's te happen terwijl de ouwe van dagen al lang waterpas liggen. Gerard die kon ondanks de komst van Trudy waarschijnlijk geeneens de E van erectie opratelen.
Het begon allemaal woensdagavond, toen het gezellig was in de orange club aka the OC. Hier troffen we de vier daltons in tenue. Ze hadden shirts weten te bemachtigen na een avond overmatige drank- en voedselconsumptie. Ook vanavond vloeide de wijn rijkelijk en het Brabantse ouwehoer gehalte steeg tot ongekende hoogte in de ogen van de Limburgse nieuwkomers terwijl we de voetbalavond verziekten voor de lokale chicos.
Aangezien het nachtleven van Valencia nog ontdekt moest worden, gingen de drie benjamins op pad. Twee van de drie gast redacteuren dachten Spaans te kunnen spreken en bestelden 3 taxi's voor 3 personen: demasiado dus. Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming, namelijk radio city waar een reggae feest plaats had, kwamen we erachter dat dit toch niet helemaal ons ding was en besloten we iets leukers aka commerciëlers (we zijn nogal commerciële chicos) op te zoeken: la bolsería. Alweer vloeide de drank, dit keer desperados, rijkelijk, en werd het nog erg gezellig. We moesten de jongste onder de Benjamins nog van een handgemeen weghouden, ze werd namelijk al bijna ontdaan van haar handtas. Eenmaal in een taxi naar huis werden we ons bewust van ons alcohol-hongertje. De chauf besloot op ons te wachten bij de pizzeria en vergat vervolgens de meter weer aan te zetten, de stumpert: toch nog een financiële meevaller aan het einde van de avond. Thuis werd door Olga een slappe lach ingezet bij het zien van een slapende "El Ben" wat lag ie er toch vredig bij.
Enkele uren later werd door de verbale diarree van enkele medebewoners de nachtrust van onze bruut verstoord. Toch begaven de drie musketiers zich fris en monter richting het Valenciaanse strand: op zoek naar een zandkasteel aan zee. Daar vonden zij de rest van het gezelschap, maar werden ze ook alweer vrij snel achter gelaten. De Tour wacht immers op niemand...
Toen maar weer de taxi terug, en ze besloten voor de rest van de dag hun eigen plan te trekken.
Na een paar uurtjes fietsen door de Turia, maakten ze al kennis met de tegenslagen die de Daltons de afgelopen dagen ook hadden ervaren (ketting eraf, wegrennende Chinezen en handen vol met smeer).
Even later kwamen ze de daltons en aanhang tegen in de oude binnenstad. De nodige tapas werden genuttigd. De benjamins hadden echter moeite met het binnenhouden van het bier en de nodige pijnstillers werden dus ook genuttigd.
Ze gingen verder op de culturele Tour en bezochten de ciudad de las artes y ciencias.
Na een koffietje onder begeleiding van een live band, werd de fietstocht ingezet richting de oude binnenstad. Ondanks dat er een uur later een pasta diner stond te wachten, konden de zusjes de verleiding niet weerstaan om even bij de Cerveceria 100 Montaditos binnen te schieten, met alle gevolgen van dien: de drie musketiers kwamen de man met de hamer tegen en een maximaal inkakmoment volgde door toedoen van de desperados van de vorige dag. Zou dit nog ooit goed komen?
Gelukkig was daar El Gerard om ons door de barre tijden te trekken. Hij liet op z'n Brabants weten wat hij van het bedienend personeel vond. Zelfs de gratis limoncello kon de Situatie niet meer redden. De avond werd afgesloten met een potje 31en. Ook hier waren de goden El Gerard niet goed gezind: de wijn "die Pim voor 1,64 uit de schappen had getrokken" smaakte naar pis en werd direct naar de goot verwezen, Hasta luego! Gerard lag er als eerste uit, gevolgd door El Ben die dacht dat hij wel kon passen met 20 terwijl hij op kiep stond. De Boestens en takkie speelden de spannende pot uit en Olga ging met de titel naar bed.
De volgende dag ontbeten bij buurman bakker. Vervolgens trudy begroet en koers gezet richting Parque Natural de la Albufera. Mooie tocht langs de kust met enkele tussenstops, o.a. voor een lekkere Valenciaanse Paella. Het zonnetje brak onderweg goed door, dus ondanks de mindere weersvoorspellingen zijn er aardig wat mensen verbrand tijdens dit tochtje.
Rond kwart voor cocktail kwamen we terug aan in Valencia, om een lekker glaasje Agua de Valencia te nuttigen. Vervolgens de fietsen weer ingeleverd, op de terugweg verloor Olga het zeempje tegen zadelpijn van el Ben. Helemaal terug gelopen, en jawel hoor. Vlak buiten de fietswinkel hing het zeempje gelukkig.
De avond werd rustig voort gezet maar de benjamins wilden toch weer wat proeven van het valenciaanse nachtleven. We verbaasden ons over de schappelijke prijzen dus werden er weer verschillende alcoholische versnaperingen genuttigd, om daarna te eindigen in onze stamkroeg la bolsería. Hier nog wat danspasjes gewaagd en daarna werden we door onze taxichauffeur naar een eettent voor 'borrachos' gechauffeerd, alwaar we dit verslag beginnen te schrijven tijdens het verorberen van de smerigste pizza aller tijden. Al met al hebben we ons uitermate goed vermaakt deze paar dagen en zijn er al plannen gesmeed om door te feesten in de lage landen. Tot zover! Hasta la vista en tot ziens
Olga, Esther y Takkie
Olga Boesten Add contact Vandaag 14:44
Hola a todos!
Hier, een verslag vanuit Valencia van onze 3 gastredacteuren
Daar zitten we dan, kou-tot lauwe pizza's te happen terwijl de ouwe van dagen al lang waterpas liggen. Gerard die kon ondanks de komst van Trudy waarschijnlijk geeneens de E van erectie opratelen.
Het begon allemaal woensdagavond, toen het gezellig was in de orange club aka the OC. Hier troffen we de vier daltons in tenue. Ze hadden shirts weten te bemachtigen na een avond overmatige drank- en voedselconsumptie. Ook vanavond vloeide de wijn rijkelijk en het Brabantse ouwehoer gehalte steeg tot ongekende hoogte in de ogen van de Limburgse nieuwkomers terwijl we de voetbalavond verziekten voor de lokale chicos.
Aangezien het nachtleven van Valencia nog ontdekt moest worden, gingen de drie benjamins op pad. Twee van de drie gast redacteuren dachten Spaans te kunnen spreken en bestelden 3 taxi's voor 3 personen: demasiado dus. Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming, namelijk radio city waar een reggae feest plaats had, kwamen we erachter dat dit toch niet helemaal ons ding was en besloten we iets leukers aka commerciëlers (we zijn nogal commerciële chicos) op te zoeken: la bolsería. Alweer vloeide de drank, dit keer desperados, rijkelijk, en werd het nog erg gezellig. We moesten de jongste onder de Benjamins nog van een handgemeen weghouden, ze werd namelijk al bijna ontdaan van haar handtas. Eenmaal in een taxi naar huis werden we ons bewust van ons alcohol-hongertje. De chauf besloot op ons te wachten bij de pizzeria en vergat vervolgens de meter weer aan te zetten, de stumpert: toch nog een financiële meevaller aan het einde van de avond. Thuis werd door Olga een slappe lach ingezet bij het zien van een slapende "El Ben" wat lag ie er toch vredig bij.
Enkele uren later werd door de verbale diarree van enkele medebewoners de nachtrust van onze bruut verstoord. Toch begaven de drie musketiers zich fris en monter richting het Valenciaanse strand: op zoek naar een zandkasteel aan zee. Daar vonden zij de rest van het gezelschap, maar werden ze ook alweer vrij snel achter gelaten. De Tour wacht immers op niemand...
Toen maar weer de taxi terug, en ze besloten voor de rest van de dag hun eigen plan te trekken.
Na een paar uurtjes fietsen door de Turia, maakten ze al kennis met de tegenslagen die de Daltons de afgelopen dagen ook hadden ervaren (ketting eraf, wegrennende Chinezen en handen vol met smeer).
Even later kwamen ze de daltons en aanhang tegen in de oude binnenstad. De nodige tapas werden genuttigd. De benjamins hadden echter moeite met het binnenhouden van het bier en de nodige pijnstillers werden dus ook genuttigd.
Ze gingen verder op de culturele Tour en bezochten de ciudad de las artes y ciencias.
Na een koffietje onder begeleiding van een live band, werd de fietstocht ingezet richting de oude binnenstad. Ondanks dat er een uur later een pasta diner stond te wachten, konden de zusjes de verleiding niet weerstaan om even bij de Cerveceria 100 Montaditos binnen te schieten, met alle gevolgen van dien: de drie musketiers kwamen de man met de hamer tegen en een maximaal inkakmoment volgde door toedoen van de desperados van de vorige dag. Zou dit nog ooit goed komen?
Gelukkig was daar El Gerard om ons door de barre tijden te trekken. Hij liet op z'n Brabants weten wat hij van het bedienend personeel vond. Zelfs de gratis limoncello kon de Situatie niet meer redden. De avond werd afgesloten met een potje 31en. Ook hier waren de goden El Gerard niet goed gezind: de wijn "die Pim voor 1,64 uit de schappen had getrokken" smaakte naar pis en werd direct naar de goot verwezen, Hasta luego! Gerard lag er als eerste uit, gevolgd door El Ben die dacht dat hij wel kon passen met 20 terwijl hij op kiep stond. De Boestens en takkie speelden de spannende pot uit en Olga ging met de titel naar bed.
De volgende dag ontbeten bij buurman bakker. Vervolgens trudy begroet en koers gezet richting Parque Natural de la Albufera. Mooie tocht langs de kust met enkele tussenstops, o.a. voor een lekkere Valenciaanse Paella. Het zonnetje brak onderweg goed door, dus ondanks de mindere weersvoorspellingen zijn er aardig wat mensen verbrand tijdens dit tochtje.
Rond kwart voor cocktail kwamen we terug aan in Valencia, om een lekker glaasje Agua de Valencia te nuttigen. Vervolgens de fietsen weer ingeleverd, op de terugweg verloor Olga het zeempje tegen zadelpijn van el Ben. Helemaal terug gelopen, en jawel hoor. Vlak buiten de fietswinkel hing het zeempje gelukkig.
De avond werd rustig voort gezet maar de benjamins wilden toch weer wat proeven van het valenciaanse nachtleven. We verbaasden ons over de schappelijke prijzen dus werden er weer verschillende alcoholische versnaperingen genuttigd, om daarna te eindigen in onze stamkroeg la bolsería. Hier nog wat danspasjes gewaagd en daarna werden we door onze taxichauffeur naar een eettent voor 'borrachos' gechauffeerd, alwaar we dit verslag beginnen te schrijven tijdens het verorberen van de smerigste pizza aller tijden. Al met al hebben we ons uitermate goed vermaakt deze paar dagen en zijn er al plannen gesmeed om door te feesten in de lage landen. Tot zover! Hasta la vista en tot ziens
Olga, Esther y Takkie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
