geen regen, wel een natte iphone
Door: sjef
Blijf op de hoogte en volg Rodrigo
28 April 2016 | Spanje, Medinaceli
Medinaceli, 28 de abril, a las seis de la tarde..
Gedouched, de was gedaan en gestreken zit ik weer m’n verslagje te schrijven over vandaag…. 103 km oppe teller!! 10 minuten te laat vertrokken 7.40 op weg naar ??? vamos a ver… De eerste kilometers verliepen gladjes, vrij vlak, goed om de toch wel pijnlijke spiertjes los te krijgen… dat was wel nodig want ik voel mijn bovenbenen goed.. ook El Ben voelde ze… De weersvoorspellingen van de KSMI deugen hier ook niet… het was wel bewolkt maar droog, het wegdek af en toe nog nat van gisteravond/vannacht.. De wind (kracht 3 vlgs. onze meteoroloog Gerard ) de hele dag een beetje tegen zodat het wel zin had om in het wiel te gaan zitten… Al snel bleek dat de C2H5OH van eergisteren bij Averell uit zijn lijf verdwenen was… Bij ieder klimmetje nam hij een aanloop en verzamelde zo ook enkele punten voor de bolletjes-trui.. Heerlijk is dat, op kop fietsen, de wind in je gezicht en de rest achter je aan… Gerard vroeg vanmorgen wat ik ervan dacht als hij ook zijn korte broek aan deed… ?! ik zei “moet ik daar dan iets van vinden??”.. enfin hij deed ze aan… evenals de normale fietshandschoentjes… Op weg naar de afslag voorbij El Rasa rechtsaf richting Gormaz… bergje op bergje af… een beetje Limburg, de meeste niet zo steil als gisteren, maar ze mochten er wezen… Al van ver kun je het Kasteel van Gormaz zien liggen. Het ligt op 1200 m., is het enige in Spanje bewaard gebleven moorse kasteel uit de eerste 1000 jaar na Christus. Indrukwekkend kasteel, 400 meter lange muren. Het werd gebouwd onder Kalif Al-Haqnem van 956-966. Maar ook deze barrière wist El Cid te nemen, in 1074 veroverde El Campeador het fort. Na het fort werden door Ben en Gerard de normale fietshandschoentjes vervangen door de winter uitvoering… en Gerard had opeens zijn lange broek aan… vroeg nu niet wat ik daarvan dacht !!! ‘t was frisjes… en die wind dus ook. Geluk dat ik altijd mijn ‘spek’jas aan heb, nooit last van de kou..In Berlanga de Duero even van de fiets af voor een kop koffie en wat te eten… In het gedicht ( La Poema de Mio Cid) wordt dit stadje ook vermeld. Koning Alfonso gaf deze stad in 1089 aan El Cid. De Plaza Mayor ziet er nog net zo uit als in die tijd.. schitterend. Hierna even enkele flinke beklimmingen.. Averell voorop, Jack en William erachter aan en de fotograaf als laatste… het duurt even voor je boven bent, maar je bent zo weer beneden.. Langs Rello een ommuurd plaatsje door een schitterende natuur, niet te filmen wat mooi.. Het liep al tegen een uur of 2 en ‘mi culo’ vroeg om een andere ondergrond… dat van Averell ook, hij ging regelmatig staan om de zijne even te ontlasten… Maar door al die plaatsjes waar je doorheen fiets zie je genen hond, no perro… je hoort ze wel af en toe blaffen achter de poort.. maar bewoners zie je helemaal niet, die dorpjes lijken van God en alleman verlaten, laat staan dat je een cafe/bar of restaurant treft. In Barahonda, een wat grotere plaats, er een gevonden… en onze lunch genuttigd.. El Ben nam weer zijn ‘konijn’ in de hoop dat hij zo meteen weer als een haas ervan door kon gaan zoals gisteren. Averell en ik namen de lamskoteletjes (chuletas de cordero) om je vingers bij af te likken hetgeen we dus ook deden. Gerard nam kalfsvlees, een soort ragout.. Niet alleen ons achterste had even rust nodig, maar iedereen voelde ook de hongerklop aankomen… Intussen dus al zo’n dikke 70 kilometros oppe teller… waar eindigen?? In Medinaceli dus… een stadje met een roemrijk verleden, de Romeinen zaten hier al.. De triomfboog uit het jaar 200 is daar het bewijs van… Ook gaat er een verhaal over een heroïsch man-tot-man gevecht tussen El Cid en een moorse held op de plaza Mayor.. Vanuit het restaurant in Barahona dus een hotel geserveerd ‘La Bavieca’, genaamd naar het paard van El Cid.. we blijven in de stemming… Zo meteen even het stadje in en de foto’s volgen dan vannacht wel… De groeten aan iedereen, alles gaat hier ontzettend goed, de sfeer is geweldig en iedereen is nog goed gemutst behalve Gerard die heeft het een en ander moeten regelen voor thuis… want wat was daar gebeurd.. De provider van hen had het contract voor telefoonverkeer eenzijdig opgezegd en nu kwamen alle telefoontjes bij madre Troedy binnen en laat die nou vandaag het toilet bezoeken en je raadt het al, de iphone verdween onder water.. al vaker gehoord dat dat gebeurde, had dat niet van madre Troedy verwacht, zal wel hoge nood geweest zijn… Gerard hier aan ‘t bellen en bellen, onder het fietsen, bleek het eerst niet onder de verzekering te vallen, na enig bellen met de juiste persoon uiteindelijk dus wel.. Hij zit nu rekeningen de deur uit te doen en offertes te maken op zijn nieuwe MacBookPro… Geld moet rollen zullen we maar zeggen...
tot straks dus
Gedouched, de was gedaan en gestreken zit ik weer m’n verslagje te schrijven over vandaag…. 103 km oppe teller!! 10 minuten te laat vertrokken 7.40 op weg naar ??? vamos a ver… De eerste kilometers verliepen gladjes, vrij vlak, goed om de toch wel pijnlijke spiertjes los te krijgen… dat was wel nodig want ik voel mijn bovenbenen goed.. ook El Ben voelde ze… De weersvoorspellingen van de KSMI deugen hier ook niet… het was wel bewolkt maar droog, het wegdek af en toe nog nat van gisteravond/vannacht.. De wind (kracht 3 vlgs. onze meteoroloog Gerard ) de hele dag een beetje tegen zodat het wel zin had om in het wiel te gaan zitten… Al snel bleek dat de C2H5OH van eergisteren bij Averell uit zijn lijf verdwenen was… Bij ieder klimmetje nam hij een aanloop en verzamelde zo ook enkele punten voor de bolletjes-trui.. Heerlijk is dat, op kop fietsen, de wind in je gezicht en de rest achter je aan… Gerard vroeg vanmorgen wat ik ervan dacht als hij ook zijn korte broek aan deed… ?! ik zei “moet ik daar dan iets van vinden??”.. enfin hij deed ze aan… evenals de normale fietshandschoentjes… Op weg naar de afslag voorbij El Rasa rechtsaf richting Gormaz… bergje op bergje af… een beetje Limburg, de meeste niet zo steil als gisteren, maar ze mochten er wezen… Al van ver kun je het Kasteel van Gormaz zien liggen. Het ligt op 1200 m., is het enige in Spanje bewaard gebleven moorse kasteel uit de eerste 1000 jaar na Christus. Indrukwekkend kasteel, 400 meter lange muren. Het werd gebouwd onder Kalif Al-Haqnem van 956-966. Maar ook deze barrière wist El Cid te nemen, in 1074 veroverde El Campeador het fort. Na het fort werden door Ben en Gerard de normale fietshandschoentjes vervangen door de winter uitvoering… en Gerard had opeens zijn lange broek aan… vroeg nu niet wat ik daarvan dacht !!! ‘t was frisjes… en die wind dus ook. Geluk dat ik altijd mijn ‘spek’jas aan heb, nooit last van de kou..In Berlanga de Duero even van de fiets af voor een kop koffie en wat te eten… In het gedicht ( La Poema de Mio Cid) wordt dit stadje ook vermeld. Koning Alfonso gaf deze stad in 1089 aan El Cid. De Plaza Mayor ziet er nog net zo uit als in die tijd.. schitterend. Hierna even enkele flinke beklimmingen.. Averell voorop, Jack en William erachter aan en de fotograaf als laatste… het duurt even voor je boven bent, maar je bent zo weer beneden.. Langs Rello een ommuurd plaatsje door een schitterende natuur, niet te filmen wat mooi.. Het liep al tegen een uur of 2 en ‘mi culo’ vroeg om een andere ondergrond… dat van Averell ook, hij ging regelmatig staan om de zijne even te ontlasten… Maar door al die plaatsjes waar je doorheen fiets zie je genen hond, no perro… je hoort ze wel af en toe blaffen achter de poort.. maar bewoners zie je helemaal niet, die dorpjes lijken van God en alleman verlaten, laat staan dat je een cafe/bar of restaurant treft. In Barahonda, een wat grotere plaats, er een gevonden… en onze lunch genuttigd.. El Ben nam weer zijn ‘konijn’ in de hoop dat hij zo meteen weer als een haas ervan door kon gaan zoals gisteren. Averell en ik namen de lamskoteletjes (chuletas de cordero) om je vingers bij af te likken hetgeen we dus ook deden. Gerard nam kalfsvlees, een soort ragout.. Niet alleen ons achterste had even rust nodig, maar iedereen voelde ook de hongerklop aankomen… Intussen dus al zo’n dikke 70 kilometros oppe teller… waar eindigen?? In Medinaceli dus… een stadje met een roemrijk verleden, de Romeinen zaten hier al.. De triomfboog uit het jaar 200 is daar het bewijs van… Ook gaat er een verhaal over een heroïsch man-tot-man gevecht tussen El Cid en een moorse held op de plaza Mayor.. Vanuit het restaurant in Barahona dus een hotel geserveerd ‘La Bavieca’, genaamd naar het paard van El Cid.. we blijven in de stemming… Zo meteen even het stadje in en de foto’s volgen dan vannacht wel… De groeten aan iedereen, alles gaat hier ontzettend goed, de sfeer is geweldig en iedereen is nog goed gemutst behalve Gerard die heeft het een en ander moeten regelen voor thuis… want wat was daar gebeurd.. De provider van hen had het contract voor telefoonverkeer eenzijdig opgezegd en nu kwamen alle telefoontjes bij madre Troedy binnen en laat die nou vandaag het toilet bezoeken en je raadt het al, de iphone verdween onder water.. al vaker gehoord dat dat gebeurde, had dat niet van madre Troedy verwacht, zal wel hoge nood geweest zijn… Gerard hier aan ‘t bellen en bellen, onder het fietsen, bleek het eerst niet onder de verzekering te vallen, na enig bellen met de juiste persoon uiteindelijk dus wel.. Hij zit nu rekeningen de deur uit te doen en offertes te maken op zijn nieuwe MacBookPro… Geld moet rollen zullen we maar zeggen...
tot straks dus
-
28 April 2016 - 19:16
Trudy:
Ja stom, nooit je telefoon in je broekzak stoppen, dan kan hij eruit vallen als je hoge nood hebt en haastig bent.. Blijkt de meest voorkomende schade aan telefoons te zijn. Weten we dat ook weer. Maar inderdaad onhandig als alles van mijn mobiele nummer afhankelijk is bij TGO. Opgelost door de telefoon van Paul te confisqueren, geen vuiltje aan de lucht. Zeker niet nu het met tussenkomst van Gerard vanuit Spanje wel verzekerd blijkt te zijn. Morgen kan ik de nieuwe Iphone alweer verwachten, gedeeltelijk dus betaald door de verzekering! Lekker druk hier, dus als Gerard vanavond de facturen uitdraait dan zijn we helmaal blij. Geweldig toch dat door een druk op de knop ergens in Spanje, hier de facturen en de orderbonnen uit de printer komen rollen!
Donderdag zou de slechtste dag zijn (qua weer dan), volgens mij liggen jullie voor op schema, dus het kan niet mooier. Hoop dat het iets levendiger wordt onderweg, zodat je ook nog een keer op tijd, vóór de hongerklop kunt gaan ontbijten/koffie drinken/lunchen.
Geniet ze onderweg. En kunnen we ook een keer uitzichtfoto's krijgen zonder de achterkant van een of andere dalton erop? Volgens mij is het prachtig!
groet Trudy
-
28 April 2016 - 21:03
Yvon:
Simkaart en batterij uit de telefoon halen. Telefoon in een plastic zakje en dat vacuum zuigen. Daarna de telefoon een paar dagen in een bak rijst leggen. Het schijnt te werken. (Mocht het nog een keer gebeuren bij iemand). Jullie leggen wel mega-afstanden af, dan hoor je een noodpakketje voedingswaar mee te nemen. Energierijke tussendoortjes, bananen, gedroogde abrikozen. Want geen perro te zien, dan is Spanje wel heel erg in slaap. Gelukkig nog geen gekkigheid/valpartijen/bijna ongelukken of houden jullie die voor ons verborgen?
Slaap lekker en goede reis morgen.
Yvon -
29 April 2016 - 10:26
Irma:
Dank zij Jeannine nog mee kunnen fietsen (dacht dat je al onder de zoden lag), herkenbare tocht, heerlijke rust. prachtig land!
Geen bezemwagen nodig? groet Irma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
